Wiosną 1933 Ferdinand Porsche otrzymał zadanie od Auto Union w Saksonii do opracowania 16-cylindrowego samochodu wyścigowego .Dostosowanego do przepisów w nowej formule wyścigowej 750 kg. Natychmiast po zawarciu umowy, zespół prowadzony przez Porsche i starszego inżyniera Karla Rabe rozpoczął prace nad silnikiem Auto Union P do wyścigów samochodowych ( „P” jak Porsche). Pierwsze jazdy testowe były prowadzone już w styczniu 1934 roku, a jego w pierwszym sezonie wyścigowym w 1934 roku nowy samochód ustanowił trzy rekordy świata, ale również wygrał trzy międzynarodowe wyścigi Grand Prix i kilka innych imprez. Samochód między 1934 a 1939 stał się jednym z najlepszych samochodów wyścigowych w czasach międzywojennych.
W 1939 roku z pomocą swojego nowego wynalazku „tunelu aerodynamicznego” Porsche opracował „VW Aerocoupe„. Tylko 3 sztuki aluminiowego VW Aerocoupe zostały zmontowane . Jeden został rozbity przez członka zarządu VW, a pozostałe 2 były wykorzystane przez rodzinę Porsche. Ostatecznie Porsche umieścić jeden w garażu . W maju 1945 roku wojska amerykańskie odkryły ten egzemplarz , odcięto mu dach i używano go do katowania przez kilka tygodni, aż silnik poddał się i VW został zezłomowany.
Ostatnia sztuka VW Aerocoupe była własnością Ferrego Porsche, który został odrestaurowanym po wojnie przez Pinina Farina w 1947 roku A w 1949 roku został sprzedany austriackiemu Motocykliście Otto Matte po raz ostatni pojechał nim w w wyścigu historycznych aut w Monterey ( Kalifornia ) w 1982 roku.
