Harley-Davidson -Silniki cz.2

Knucklehead(głowica jak pięść) miał dać firmie palmę pierwszeństwa na rynku amerykańskim i zakasować Indiana ,Większy silnik wymagał  lepszego sprzęgła( siedmiotarczowego zamiast pieciotarczowego).Knackle choć czczone nigdy nie odniosły takiego sukcesu jak powinny przez wielki kryzys w Stanach.Poza tym zaatakowali Japończycy i H-D przestawił się na produkcje wojskową.Legenda głosi że najlepsze Knuckle powstały w ostatnim roku przed wojną .

Panhead (głowica jak patelnia)to  silniki H-D produkowane w latach 1948-1965. Drugi z kolei górnozaworowy silnik Harleya-Davidsona. Cichszy i czystszy od poprzednika. Nazwa pochodzi od kształtu dużych, płaskich dekli głowic, które przypominają odwrócone do góry dnem patelnie (ang. pan- patelnia). Do 1952 r. produkowano dwa warianty pojemnościowe: 61 cale (998 ccm) i 73,63 cala sześciennego (1206,39 ccm). Z końcem 1952 r. zrezygnowano z wytwarzania mniejszego modelu i w ofercie pozostał wyłącznie model 74”.

Panhead by rozwojową wersją  poprzednika Knuckleheada.  Projektując nowy model starali się wyeliminować wszystkie niedociągnięcia techniczne poprzednika. Przede wszystkim usprawniono system smarowania (wreszcie “jako tako” go uszczelniając), zmieniono świece zapłonowe na obowiązujący nowszy standard 14mm, zastosowano hydraulicznie sterowane laski popychaczy i głowice ze stopu aluminiowego- co wydatnie poprawiło chłodzenie. W jednostkach produkowanych do 1952 r. występowały notorycznie problemy z hydraulicznym systemem sterowania zaworami (a właściwie popychczami). Od 1952 r. układ został zmodyfikowany i ta “choroba wieku dziecięcego” została ostatecznie wyeliminowana. W 1958 r. dokonano kolejnych usprawnieni-eń  zastosowano nowy, wzmocniony blok silnika, poprawiono łożyskowanie wału korbowego, podniesiono stopień sprężania do 8:1 (w modelach oznaczonych z literą H) i zmieniono sposób użebrowania głowicy w celu jeszcze lepszego odprowadzania ciepła z silnika. Moc wzrosła do 60 HP, co na owe czasy było wartością bardzo przyzwoitą dla silnika motocyklowego. W ostatnim roku produkcji- 1965, silniki Panhead mogły być uruchamiane starterem elektrycznym a napięcie instalacji elektrycznej wzrosło z 6 do 12V. Niestety nowo wprowadzony “hit” w praktyce nie ułatwiał życia użytkownikom H-D. Bardzo podatna na wilgoć instalacja elektryczna często uniemożliwiała używanie “magicznego guzika”- ale zawsze pozostawał kickstarter!. Panhead miał umożliwić skuteczną rywalizację z inwazją doskonałych technicznie motocykli angielskich takich marek jak: Ariel, BSA, Triumph, Norton czy Royal Enfield, które po II Wojnie Światowej “zalały” rynek amerykański. Produkcja Panheadów nigdy nie była masowa- ludzie woleli kupować szybkie, zwine i niezawodne “angliki”. H-D mógł jednak zawsze liczyć na wiernych fanów marki, ktorzy preferowali “amerykański styl”- wielkie, ciężkie motocykle, oraz na polityków popierających amerykański przemysł- spore ilości Panheadów zamawiane były do służby policyjnej.Wszyscy znamy te silniki z filmu ,, Easy rider” takim sprzętem Piter Fonda przejechał Stany Zjednoczone.

Shovelhead (glowica jak szufla) to czcigodny następca Panheada produkowany w latach 1966 do 1983.

Na samym początku wygląd tego silnika odbiegał od wyglądu nowoczesnych Shovelheadów. Korpus silnika przypominał jeszcze Panheada, podczas gdy cylindry i głowice miały już formę właściwą Shovelheadom. W późniejszych latach silniki te nazywano Early Shovelhead lub Pan-Shovel. W tej postaci V-Twin o pojemności 1200cm3 przetrwał do 1969 roku, kiedy to prądnicę zastąpiono alternatorem, co wiązało się ze zmianą kształtu korpusu silnika. W tej formie można go zobaczyć również we współczesnych silnikch Evolution. W 1978 roku Shovelhead montowany w podwoziu Electry Glide rozrósł się do 1340cm3.
Rok później również modele z serii FX dostały powiększony silnik. Shovelhead był produkowany do 1983 roku, a sprzedawany do 1984. Potem nastała era aluminiowego Evolution.

Tutaj moja opowieść się kończy gdy kończą się piękne stare silniki potem nie powstało już nic tak ładnego i surowego  Knucklehead czy Flathead .Byly już tylko Evolution,Twin  Camy z dwoma walkami rozrządu.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Motocykle i oznaczony tagami , , , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

3 odpowiedzi na „Harley-Davidson -Silniki cz.2

  1. albin pisze:

    fajnie fajnie:)

    jaki zatem byl model silnika, ktory Ty miales?

  2. albin pisze:

    a wiesz co z nim sie dzisiaj dzieje? jezdzi?

Możliwość komentowania jest wyłączona.